-
1 kończyć
1. (-ę, -ysz); vt( rozmowę) perf; s- to end; (kawę, pracę) perf; s- to finish; (szkołę, uniwersytet) perf; u- to graduate from; ( kurs) perf; u- lub s- to finish2. vimuszę kończyć — I must end lub finish now
* * *ipf.1. (= finalizować) finish, end, conclude; kończyć obiad finish one's dinner; kończyć książkę finish one's book; kończyć na czymś stop at sth; skończyć pracę finish work, knock off, call it a day; skończyć szkołę średnią graduate (from secondary school); kończyć studia graduate (from university l. college); jutro kończę 25 lat I will be l. turn 25 tomorrow; skończyła naukę w wieku 15 lat she left school at 15; skończył medycynę/geografię he has a degree in medicine/geography.2. (= zrywać z czymś) be through (z kimś/czymś with sb/sth).3. rzad. (= umierać) die.ipf.1. (= dobiegać końca) end, come to an end; skończyć się fiaskiem/sukcesem result in l. lead to failure/success; skończyć się rozwodem end in divorce; świat się na tym nie kończy it's not the end of the world; wszystko dobre, co się dobrze kończy all's well that ends well; niekończący się neverending.2. (= wyczerpywać się) run out; kończą nam się pieniądze we're running out of money, the money's running out; moja cierpliwość się kończy my patience is wearing thin.3. pot. (= tracić energię) become dead beat, become dog-tired, be done in.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kończyć
См. также в других словарях:
szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… … Słownik języka polskiego
klasa — ż IV, CMs. klasasie; lm D. klas 1. «kategoria przedmiotów lub zjawisk wyróżnionych na podstawie wspólnych cech, kategoria przedmiotów jednakowej jakości, gatunku; stopień w hierarchii orderów» Dzielić, sortować coś na klasy. Klasa loterii… … Słownik języka polskiego
